Transporter3

อย่างแรกสุดขอบคุณ kapook.com
เป็นหนังเรื่องที่ 2 ที่ได้ไปดูฟรีในฐานะ blogger
จะว่าไปก็กระดากปาก เพราะไม่แน่ใจในความหมายของตำแหน่งบล๊อกเกอร์
ถ้าแปลว่า คนมีบล๊อกและเขียนบล๊อกของตัวเอง (ไม่นับความถี่หรือเนื้อหา) ก็อาจใช่
อีกอย่างที่กระดากคือ คราวก่อนไปดู 20th Century Boys แล้วไม่ได้กลับมาเขียนอะไร

เพราะเสียใจอยู่มั้ง
พาคนข้างๆ ไปดูด้วยตั้ง 2 คน ทั้งสองคนดูจะไม่สนุก (หนึ่งในนั้นออกแนวเกลียดหนังเรื่องนี้ด้วยซ้ำ)
ส่วนเรา มีที่สนุก และมีที่ไม่ชอบใจ ถามว่าชอบหนังเรื่องนี้ไหม ชอบ, อยากอ่านการ์ตูนไหม อยาก
(สารภาพว่าเคยรู้เนื้อเรื่องจากการ์ตูนคร่าวๆ ยังไม่ได้ทุ่มเทอ่านทุกตอน เป็นการ์ตูนที่ใฝ่ฝัน)
เพราะหนังที่สร้างจากการ์ตูนหรือหนังสือ แน่นอน ไม่สามารถทำให้รายละเอียดครบถ้วนสมบูรณ์อย่างที่เราจินตนาการได้
จะพูดตามหลักสากล(ของแนน) แต่ละคนก็มีจินตาการต่างกันอีก แน๊ะ! จะให้ทุกกระเบียดเป็นอย่างใจคงยาก
แค่ผู้สร้างหนังพยายามทำจินตนาการของเราให้เป็นรูปเป็นร่าง มีมิติ เคลื่อนไหวได้ เท่านี้ก็ขอบคุณจะตายแล้ว
ฉะนั้น ความพอใจหรือไม่พอใจจากส่วนต่างๆ ของหนัง ยังไม่ทำให้ความรู้สึกของเราต่อหนังสือเปลี่ยนไป

เอ๊ะนี่กำลังจะพิมพ์ถึง Transporter3 จริงๆ หรือเปล่าวะ
จริง! แต่ขออีกหน่อย

ที่ต้องขอบคุณ kapook อีกอย่าง คือ วิธีการเลือกคนไปดูหนัง
(คง random ถ้าคนเกิน, เอาหมดถ้าคนพอดี –อันนี้คิดเอง ผิดถูกอย่างไรไม่แน่ใจ)
ถ้าดูจากว่า บล๊อกเกอร์คนไหนดูหนังแล้วเขียนถึงหรือเปล่า เราคงไม่ได้ดูอีกเลย (ฮา)
คิดไว้ในใจแล้วว่า จะอย่างไรก็ตาม ทรานส์พอร์เตอร์3 ต้องเอาความรู้สึกหลังจากดูหนังมาแปะบล๊อกให้ได้

จบเรื่องนอกเรื่อง.

ว่ากันถึง Transporter3
แรงจูงใจแรกคือ หนังฟรี!
แรงจูงใจต่อมาคือ พระเอกและความน่าจะมันส์
แหม… ขอโทษเถอะ ของอย่างนี้มันเย้ายวนกันง่ายมากนะ ฮ่าๆ

ตอนแรกคิดว่าจะเริ่มช้า มั่นใจว่าโฆษณาเกินครึ่งชั่วโมง
ที่ไหนได้
เข้าไปตอนสองทุ่มกว่า ไม่น่าเกิน2ทุ่มครึ่ง (ตามตั๋วคือ 2 ทุ่มตรง) หนังเริ่มฉายแล้ว
โอ้ว สงสัยต้องปรับทัศนคติกับโรงหนังใหม่สักทีละมั้ง (หรือเป็นเฉพาะกับโรงนี้ รอบนี้ก็ไม่รู้)

โครงเรื่อง: เดาง่าย
หากินกับบริษัทที่อ้างตัวเป็นผู้พิทักษ์สิ่งแวดล้อมแต่เข้ามาทำลายโลก –อีกล้าววววว
(คิดว่าคล้ายกับที่เรารับสมัครโครงการเพื่อสังคม น้องๆ ส่วนใหญ่เขียนมาเพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน)
ที่สนใจคือพระเอกจะฝ่าฟันภยันตรายไปด้วยวิธีไหนกัน

รถยนต์คันนั้น
แล้วก็ได้เห็นความแข็งแรงของรถยี่ห้อนั้นที่พระเอกขับ
แหมมันช่างทนมือทนตออีนอ ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้
น่าซื้อใช้โคตรๆ

ความมันส์
กะว่าแอ็กชั่นมันส์ระห่ำท้ามฤตยูนรกสวรรค์สั่นสะเทือน
(เหมือนชื่อหนังฝรั่งแปลเป็นไทย เอาให้เวอร์เข้าไว้เป็นดี เกี่ยวกับเรื่องหรือไม่ค่อยว่ากัน)
ก็เป็นอย่างนั้นจริง แต่ไม่มากล้นจนใจเต้นตลอดเวลา
มีใครเป็นบ้างไหม เวลาดูหนังแอ็กชั่นตื่นเต้นแล้วใจเต้นแรงมาก –เราเป็น

ในฉากต่อสู้หนีตาย พี่เป๊ะ(คนข้างๆ) บอกว่า แหม~ ดูเขาสิ
ใส่สูทสู้ ไม่ต้องท่าเวอร์มาก แต่ดูแล้วเท่+มันกว่าองค์บากอีก (ฮาแบบสลดๆ)
ถือเป็นคำชม

ฝ่ายสนับสนุนพระเอกก็ทำหน้าที่ได้ตามความน่าจะเป็น (คุณลุงนักสืบทาร์โคนี่ ได้ใจค่ะ)

มุกเยอะ
หนังแอ็กชั่นฝรั่งเดี๋ยวนี้ขำไม่เลือกเวลา (เอ๊ะ หรือเป็นมานานแล้ว แต่เราไม่ทันสังเกต)
เฮ้ยชอบ ชอบมากตรงหยอดมุกนี่แหละ ทำให้ความบันเทิงเป็นบันเทิงที่สมบูรณ์แบบมากขึ้น

นางเอก
เซ็กซี่ดี แต่เราเฉยๆ กับบทของ วาเลนติน่า ในเรื่องนี้
ไม่ใช่อิจฉา แต่ปกติไม่เชื่อในความสัมพันธ์ที่เกิดจากการยั่วยวน
เพราะสายตาของพระเอกในเรื่องยังไม่ได้ส่งมาบอกให้เราเห็นว่าชอบนางเอก
ดีที่มีบทสนทนาต่อปากต่อคำเรื่องการสั่งอาหาร ให้เห็นว่าคนคู่นี้คุยกันถูกคอ
พอกล้อมแกล้มให้เราเข้าใจได้ว่าสปาร์กจากฉากริมหน้าผานั่นแหละดี ค่อยเรียนรู้กันต่อไปทีหลัง

จะว่าไป ที่ได้ยินตัวละครพูดย้ำไปมาเหลือเกินเรื่อง Rules (กฎการทำงานของพระเอก)
“ผมมีกฎ แต่บางกฎก็พร้อมจะได้รับการยกเว้น” หรืออะไรทำนองนี้
คิดได้ว่า
ดี ออกจากกรอบที่เราขีดให้ชีวิตตัวเองบ้าง บางทีโลกอาจจะสดใสขึ้น, ยังไงก็ตาม เคารพการตัดสินใจตัวเองด้วย
จะแหกหรือไม่แหกกฎ ก็ต้องยอมรับผลที่เกิดขึ้นจากการตัดสินใจทุกครั้ง
ไม่ได้ให้เศร้าหมองโทษตัวเอง แต่ให้น้อมรับความสุขความทุกข์จากผลของมัน

ตอนออกจากโรงหนัง ร่าเริง
เป็นหนังกำลังดี มาดูในโรงได้ไม่เสียใจ

จะว่าไปหนังแอ็กชั่นทั้งหลายก็สมควรดูในโรงทั้งนั้น
ความกระหึ่มต่างกันอย่างสัมผัสได้

นอกจากใครจะมีมินิเธียร์เตอร์ที่บ้าน (ซึ่งเราไม่มี!)
.
.
เอ้อ เกือบลืม
ขอบคุณพี่เป๊ะ อุตส่าห์หนีงานไปดูหนังด้วยกัน (ฮ่าๆ)

–พิมพ์หมดนี่แล้วรู้สึกตัวเองเป็นคนคิดมากเหมือนเดิมขึ้นเรื่อยๆ แฮะ–