ไกลออกไป

น้ำตาช่วยอะไร
เคยเถียงกับเพลงเพลงหนึ่ง
ว่าน้ำตาเยียวยาได้ อย่างน้อยก็ความรู้สึกของคนกำลังเสียใจ

แต่การร้องไห้ของแนนตอนนี้ไม่ช่วยอะไร
เมื่อทุกอย่างกำลังไกลออกไป
ไกลออกไป ทุกที ทุกที

เคยคิดว่าไม่จำเป็นต้องมองอนาคต
ไม่ต้องวางแผนชีวิต
เคยคิดว่าทุกอย่างจะดำเนินไปเรื่อยๆ เป็นแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้
ไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งจะต้องปรับตัวอย่างไร หากเกิดการเปลี่ยนแปลง

แต่ชีวิตใครก็ของคนนั้น
ไม่มีใครอยู่กับใครไปได้ตลอดในความสัมพันธ์แบบเพื่อนหรือพี่น้อง
ช่วยไม่ได้ถ้าจะมีคนจากไป แล้วส่งผลให้อีกคนเสียใจ
เพราะคนที่ยังอยู่ ต้องปรับตัวให้ได้ ไม่ใช่มัวร้องไห้ฟูมฟายเสียสติ

ไม่ใช่ความผิดของใคร

…

อยากหยุดร้องไห้

กลัวการอยู่คนเดียว

กลัวความตาย

เกลียดการจากลา

ซึ่งล้วนเป็นสิ่งธรรมดาที่สิ่งมีชีวิตบนโลกต้องเผชิญ

อาการและความรู้สึกแบบนี้จะทำให้เรายิ่งมีชีวิตอยู่อยากขึ้นใช่ไหม
รู้ว่าวันหนึ่งเราจะอยู่ได้
รู้ว่าหากปล่อยให้มันผ่านไประยะหนึ่ง เราจะค่อยๆ ลืม
ความผูกพันในอดีตจะค่อยๆ จางไปจากเรา
รู้ รู้ รู้

แล้วทำไมยังเสียใจอยู่

ไม่อยากให้ทุกอย่างกลายเป็นอดีตจางๆ
ไม่อยากเป็นคนที่ไม่มีความสำคัญอีกต่อไป
ไม่อยากเป็นแค่ คน เคย คุ้น

น่าเกลียดเนอะ
ทำตัวแบบนี้น่าเกลียด

แต่ ณ เวลานี้
มันช่วยไม่ได้จริงๆ

ใครก็ได้จับมือแนนหน่อย
ใครก็ได้กอดแนนที
ใครก็ได้มานั่งเป็นเพื่อนแนนซักสองสามนาที
ใครก็ได้

อยู่ปลอบใจแนนก่อนแล้วค่อยไป

เถอะนะ