เขียนยาวแล้วเยิ่นเย้อ ความรู้สึกซ้ำซากจำเจที่เกิดขึ้นเรื่อยๆ บันทึกอีกก็ซ้ำกับของเดิมอีก
ไหนๆ ก็เหงาหงอย ไหนๆ ก็ง่วงเพลีย ไหนๆ ก็บ้าถ่างตาไม่ยอมนอน แต่ดันขี้เกียจแบบนี้
แปะแคนโต้(นอกคอก)แทน นึกคำไหนออกก็ใส่ๆ เข้าไป
ถ้าใครเผลออ่านแล้วขัดใจต้องขออภัยด้วย
อารมณ์แนน-แคนโต้
มาเร็ว
ไปช้า
ความเหงา
มาช้า
ไปช้า
น้ำตา
อยู่กับเรา
ตลอดเวลา
ความโดดเดี่ยว
มาเมื่อไหร่
ไม่อยากให้ไป
ความสุข
แยกไม่ออก
เราหรือเรา
ความขี้เกียจ
อยากมี
และไม่อยากมี
ความรัก
มาไม่บอก
ไปก็รู้
ความตาย
โลกสดใส
คนอารมณ์ดี
รอยยิ้ม
อยากยิ้ม
ยิ้มสิ
วันนี้ยิ้มคนเดียว
เหงาไม่เป็นไร
ความสุขเล็กๆ หาได้
ปลอบใจตัวเอง.