เป็นอะไรก็เป็นไป
เป็นอย่างที่ใจอยากเป็น
ถ้าไม่รู้ว่าใจอยากเป็นอะไร
ก็เป็นอย่างที่เป็นแล้วรู้สึกดี
ถ้าไม่รู้ว่ารู้สึกดีเป็นยังไง
ก็เป็นอย่างที่เป็นแล้วยิ้มได้
ถ้าไม่รู้ว่าเป็นแล้วยิ้มได้เป็นยังไง
ก็ให้เป็นอย่างที่…
โว้ว!
จะเป็นอะไรก็เป็นไปเหอะ
จะอึดอัดจะสนุกจะสดใสสบายใจหรือต้องร้องไห้ทุกวัน
แต่ถ้ายังอยากเป็นแบบนั้นอยู่ ยังไปไหนไม่ได้
ยังไม่สนใจจะเป็นอะไรอย่างอื่น
ก็เป็นไป
——————————————-
นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะน้องสาว
แต่ก่อนสนิทกับน้องชายเพราะโตมาด้วยกันแบบเพื่อน
เดี๋ยวนี้ห่างไปด้วยปัจจัยอะไรไม่รู้
(ขี้เกียจพยายามหาสาเหตุ ก็ปล่อยให้มันเป็นไป)
กลับมาเรื่องเก่า
รู้สึกว่าน้องสาวรักเรามาก มากกว่าที่เรารักเค้าซะอีก
ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง ทำอะไร ผิดคำพูดกี่หน
น้องสาวจะเข้าใจเราเสมอ (หรืออย่างน้อยก็ทำให้เรารู้สึกว่าเค้าเข้าใจ)
เราว่าเราเป็นพี่ที่แย่ ถึงแย่มาก
น้องเราก็ยังแสดงออกว่ารักและคิดถึงตลอดไม่เปลี่ยน
เป็นแบบนี้มานาน… แล้วเราเปลี่ยนไปมั้ย เราทำตัวดีขึ้นมั้ย…
ก็เปล่า
เออ น้องมันยังทนได้เนาะ
จบเรื่องน้องดีพี่เลว (ฮ่าๆ)
อยู่มาวันหนึ่งน้องเราเป็นตัวของตัวเอง
แต่งตัวแนวอีโมร็อกหน่อยๆ
ที่ว่าหน่อยก็คือ มักจะใส่ยีนส์หรือขาสามส่วนกับเสื้อดำตราห่าน
ไม่มากกว่านี้ละ
อีกหน่อยคือ ตัดผมซอยกึ่งสั้นกึ่งยาว ทำสีผมทองทั้งหัว เซ็ตผมตั้งๆ
ทำมาก่อนแล้วค่อยบอกเตี่ยแม่
ทั้งที่ที่บ้านค่อนข้างหัวโบราณนะ
แต่น้องสาวแค่โดนบ่นๆ ขำๆ นิดเดียว ก็มันแก้อะไรไม่ได้แล้ว (นับเป็นวิธีที่ดี)
พอเป็นแบบนั้น แล้วเจ้าตัวผิวขาว ถึงจะอวบ ตัวใหญ่
แต่ก็มีสาวดี้มาชอบ ขอเบอร์ โทรมาคุยด้วยแก้เหงา
นับเป็นลูกที่ประสบความสำเร็จด้านเสน่ห์อย่างมาก
(เปลี่ยนเป็นอย่างมากที่สุดเมื่อเทียบกับพี่มัน!)
แรกๆ ก็อึกอัก เปล่านะหนูชอบผู้ชาย
ต่อมา …เค้าโทรมาก็คุยกะเค้าหน่อย แต่ที่จริงก็รำคาญแหละ …หนูชอบผู้ชาย
วันนึง หลังย้ายจากบ้านที่ศรีราชามาเรียนในกรุงเทพฯ มีพี่ทอมมาจีบ
ก็บอกไม่มีอะไร คุยด้วยเฉยๆ
สักพักออกไปกินข้าวด้วย มีคุยเขินๆ
เล่าให้เราฟังบ่อยขึ้น
เอ้อ แบบนี้พี่มันก็งงสิ
ให้คำแนะนำผิดๆ ถูกๆ อยู่พักนึง
มาหายงงวันที่เค้าบอกว่าเป็นแฟนกันแล้วนั่นแหละ
ตกลงน้องเราไม่ใช่ทอมนะว้อย
เป็นดี้ต่างหาก!
สาวๆ ที่มาจีบนั้นล้วนเข้าใจผิด มาผิดทาง
ดี้มาจีบดี้ มันจะเป็นไปได้ไงใช่มะ
ต้องพี่ทอมคนล่าสุดนี่ มาถูกทาง ฮ่าๆ
เราก็ไม่อะไร
คิดอยู่หน่อยๆ ว่า ถ้าเป็นคนอื่นมีน้อง เค้าจะต้องรู้สึกยังไง
แต่สำหรับเรามันธรรมดามาก
น้องเราจะเป็นแบบไหนก็ได้ อย่างที่เค้าอยากเป็น
เค้าจะบอกเราทุกเรื่องหรือไม่ก็ได้
เราเชื่อว่าต่างคนต่างมีเรื่องสำหรับคุยกับแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ไม่ว่าเราจะบ่นจะเตือนหรืออะไร
แต่เรามันใจว่าเราไม่เคยบอกให้น้องเราเลิกทำแบบนั้นแบบนี้
เป็นสิทธิส่วนตัวที่เราคิดว่าทุกคนควรได้ไปเต็มที่
ตัวเราเองก็ต้องการแบบนั้น
จบห้วนๆ.
ป.ล.
ถ้าน้องนิว (นามสมมติ) มาอ่าน
พี่แนน (นามสมมติ) ไม่ได้ตั้งใจเอาเรื่องหนูมาประจาน
แต่เอามาเป็นกรณีศึกษาเรื่องแนวคิดการใช้ชีวิตเน้อ
(ก็แก้ตัวกันไป ฮ่าๆ)