Categories
Delicious

ภาพที่เราเห็น

ภาพที่พี่บอยเห็นในคอนเสิร์ต

ทำให้แนนรู้สึกอยาก

– – – -อยากแปะภาพที่เราเห็นบ้าง

ถือเป็นการแลกกันดู

ระหว่างมุมของศิลปิน กับมุมของผู้ชม

เนาะ :>

.

.

ก่อนจะแปะ

และก่อนจะโดนก่นด่า

แก้ตัวก่อนว่าถ่ายรูปได้คุณภาพค่อนข้างแย่

ถึงจะนั่งอยู่แถวหน้าๆ แต่ภาพออกมาก็มองแทบไม่เห็นหน้าใครเลย

ใช้วิธีการเขียนบอกละกันนะ

จะได้จินตนาการตามไปได้

.

.

เพลงร้องสดเพลงแรกของงานเริ่มที่ วินและสิงห์

สองหนุ่ม squeez animal

.

.

ตามด้วยศิลปินถนัดเอนเตอร์เทน(แบบก๊องๆ งงๆ)

แคลอรี่ บลา บลา บลา (อ๊ะ เกิน!)

คุณพี่ป๊อบผอมลงมากเลย

ร้องสดก็สุดยอด

เล่นมุกนาฬิกาหลวมด้วย (ขำซะงั้น!)

แถมตบมุกกันไปมาระหว่างมือกีตาร์ หนุกดี :>

.

.

ท่านนี้เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้ล้นห้อง (เพราะเกลียด.. ฮ่าๆ –ไม่ใช่ๆ)

เพราะออกมาจากหลังหอประชุมแบบไม่ทันให้คนดูตั้งตัว

พี่โป้วววว โยคีเพลย์บอย –เพลย์บอยสุดๆ

.

.

นี่ก็ พี่บี โยคีเพลย์บอยเหมือนกัน? ฮ่าๆ

(ชื่อนี้เพิ่งตั้งให้ใหม่หลังดูคอนเิสิร์ต ที่จริงคือพี่บีเครสเชนโด)

เพิ่งได้ฟังพี่บีร้องสดเป็นครั้งแรก

เข้าใจแล้วว่าทำไมน้องติถึงได้ชื่นชมนัก

กลับมาหาเพลงโลกหมุนด้วยความรักฟังใหญ่เลย (แต่ไม่มี.. ไม่มีได้ไงฟะ -*-)

.

.

ต่อไปก็ฟรายเดย์แล้วสิ -*-

ไม่ใช่อะไร –ภาพเยอะ(เกินไป)น่ะ

กดแบบลืมตัว มาดูอีกทีมีเป็นสิบ หลายสิบ

ทั้งที่ตอนนั้นแบตมือถือก็จะหมด ยังอุตส่าห์เนาะคนเรา

.

.

ตัดสินใจแล้ว

แบ่งฟรายเดย์ไว้อีกหน้านึงละกันนะ

.

.

อ๊ะ

เปลี่ยนใจกะทันหัน

แปะเลยละกัน แหะๆ

.

.

.

.

ถ้าจะหาว่ามีแต่โครงร่างใหญ่ๆของพี่บอย

ก็ต้องโทษพี่หนึ่งกับพี่ดุลย์แหละ ตัวเล็กเกิ๊น..

เกินกว่ากล้องมือถืออย่างแนนจะซูมให้ออกมาเป็นรูปเป็นร่างได้

สงสัยต้องเก็บเงินซื้อกล้องแล้วมั้ง -*-

.

.

.

พยายามถ่ายมือกลอง มือคีย์บอร์ด (พี่สมิทธิ์) ด้วย

แต่ก็นั่นแหละนะ

เพราะมือถือก็ยังเป็นมือถืออยู่วันยันค่ำ

ใช้แทนกล้องได้ไม่มากเท่าไหร่..

.

.

.

.

ใกล้หมดแล้วจ้ะ

พอรู้สึกว่าถ่ายจากเวทีจริงไม่ค่อยได้

เลยหันไปพึ่งพาจอแอลซีดีขนาดยักษ์ข้างเวทีแทน

เหมือนว่าความรู้สึกจะช้าไปมาก

เพราะมานึกได้เอาตอนท้ายรายการ ..เฮ่อ ไอ้อ้วนนี่ -*-

.

.

.

.

คอนเสิร์ตเลิกตอนสี่ทุ่มเกือบครึ่ง

นับว่าคุ้มมากกับบัตรราคา 500 บาท

นั่งแถวที่9 โซน B ตรงกลาง(เกือบ)พอดี

และศิลปินที่เล่นสดในงานบุญได้เพราะ บรรยากาศเยี่ยม กระิดิกขาสนุกขนาดนี้

.

.

ขอบคุณผู้จัด (น้องคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มธ. +ทีมงาน–ถ้าเขียนชื่อผิดขออภัยด้วยจ้ะ)

ขอบคุณผู้ซื้อบัตรและเลือกที่นั่ง (น้องแต๋ม)

ขอบคุณผู้ไปนั่งเป็นเพื่อนทั้งข้างซ้าย (พี่หนู) ข้างขวา (น้องติ)? ข้างหน้า ข้างหลัง (ใครไม่รู้)

ขอบคุณ คุณศิลปินทุกคน

.

.

ถ้าพิมพ์ต่อ คงได้ขอบคุณคนทั้งโลกเป็นแน่

จบดื้อๆเลยแล้วกัน

.

.

ถึงภาพที่เราเห็นคราวนี้จะไม่ค่อยชัด

แต่คงพอจะสะท้อนสายตาของเราออกไปให้คุณศิลปินเห็นได้บ้าง

.

.

เนาะ :>

Categories
YIY

ความจริง

สิ่งที่ยอมรับได้ยากที่สุดสำหรับแนนตอนนี้

คือการยอมรับความจริง

.

.

ไม่ทันได้คิดอะไร

ไม่ทันได้เตรียมตัว

ไม่ทันระวัง

.

.

วันนี้ ความจริงก้อนโตมาอยู่ตรงหน้าแล้ว

รอ.. ให้แนนยอมรับ

.

.

แปลกดีนะ

ทั้งที่ไม่ว่าอย่างไรมันก็ต้องเป็นไป

สุดท้ายเรื่องก็จะต้องดำเนินอย่างที่มันต้องเป็น

ทำไมเรายังต้องมานั่งทำใจ

ต้ิองพยายามคิด พยายามยอมรับ

.

.

จะมีสักครั้งไหม

ที่เราได้รับรู้อะไรสักอย่างที่เกินการคาดเดา

ได้รับรู้เรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น

แล้วเข้าใจได้

ยอมรับได้.. เกือบจะทันที

.

.

ยาก

.

.

ยาก

.

.

ยากมาก

.

.

สุดท้ายก็ได้แต่นั่งถอนหายใจ

.

.

ทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างวะเนี่ยกู

Categories
Mumble

เฮ่อ

เฮ่อ..

.

.

ถ้ามนุษย์ถอนหายใจเพื่อผ่อนคลายความทุกข์จริง

วันนี้แนนคงต้องถอนหายใจถี่ๆ นานๆ หลายสิบครั้ง

ไม่รู้อะไรมันถมอยู่ในนี้เต็มไปหมด

.

.

ไม่ใช่ในออฟฟิศ

ไม่ใช่ในบ้านวายไอวาย

แต่มันถมอยู่ข้างใน

.

.

ใจแนน

.

.

เฮ่อ..

เฮ่อ..

เฮ่อ..

.

.

เฮ่อ!

Categories
Delicious

โปสการ์ดจากปากซอย

อ่านเหตุผลต้นเรื่องก่อน แล้วจะเข้าใจบันทึกหน้านี้มากขึ้นนะจ๊ะ

ปาล์มไปแอ่วเจียงใหม่เนื่องในโอกาสอะไรซักอย่าง (ที่แนนจำไม่ได้)

อ้อน(วอน)ซะเลย

— จำได้แล้ว (ตะโกนถามมันตะกี้)

–ไปค่ายถอดบทเรียนโครงการเยาวชนไทยไม่ทอดทิ้งสังคมของอนุภูมิภาคเหนือ(บน)

แหม่.. ไปทำงานแต่ก็มีเวลาไปเดินเที่ยวนะค้าบ –อิจฉา *-*

ข้างหลังเค้าเขียนมาว่างี้

ถ้าสังเกตดีๆ

ตราไปรษณีย์ แทนที่จะประทับ “เชียงใหม่” หรือ “ท่าแพ” หรือคำอะไรที่อ่านแล้วได้บรรยากาศเมืองเหนือ

กลับเป็น “จตุจักร”

555+

.

.

ก็ปาล์มมันเขียนแล้วแต่ดันลืมส่ง

พอกลับถึงกรุงเทพปุ๊บ เอามาวางที่โต๊ะเฉยเลย

.

.

แนนเลยทำโทษโดยการจูบ

เอ้ย! (โหดไป.. ปาล์มมันก็เลือกนะ)

ให้มันเอาไปส่งที่ตู้ไปรษณีย์ปากซอย

.

.

ถ้าคุณไปรษณีย์เค้าเห็น คงสงสัยเนอะ

ว่าไอ้บ้านนี้มันบ้ารึเปล่า เขียนจดหมายถึงกันแต่ดันต้องเดือดร้อนคนอื่นส่งให้

.

.

เอาเหอะ

อย่างน้อยบนโปสการ์ดแผ่นนี้ก็มีตราไปรษณีย์ประทับ

แค่คนส่งเค้าตั้งใจส่งให้

แค่นี้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว…

.

.

.

เอ.. หรือที่จริงมันไม่ได้ตั้งใจ แต่ส่งให้เพราะแนนบังคับวะ

555+

ช่างมัน!

Categories
YIY

HNY 2008

สวัสดีปีใหม่จ้ะ

ดูซิว่าใครเป็นใครกันบ้าง

โพสต์ด้วยความขี้เกียจ

เอาไว้เท่านี้แหละ

.

.

แหะๆ

.

.

ป.ล. ขอบคุณพี่เอ็กซ์สำหรับโปสการ์ดเท่ๆ (คนอื่นคิดไงไม่รู้ แต่แนนว่ามันเท่ 55+)