Categories
Delicious

นิทาน เล่าไปพับไป

หานิทานไปเล่าให้เด็กๆ ที่ชุมชนตลาดปีนัง (คลองเตย) ฟัง ซื้อหนังสือนิทานมาสอง-สามเล่ม มีหุ่นมือคุณช้างอยู่หนึ่งตัว คิดว่าจะให้คุณช้างเป็นผู้เชิญชวนเด็กๆ มาฟังนิทาน คุณช้างน่าจะดึงดูดเด็กๆ ได้ดีกว่าเรา ^^”

แต่เด็กๆ ฟังอย่างเดียว รู้สึกมันขาดสีสัน อยากให้พวกเขาได้เรียนรู้บางอย่างจากนิทานมากกว่าการฟัง (ซึ่งได้เรื่องราวและได้แง่คิดบางอย่างอยู่แล้ว) เลยจะหาเรื่องที่เล่าไปวาดภาพไป เล่าไปพับกระดาษไป เหมือนที่เคยดูในรายการทีวีตอนเด็กๆ และแม่เรา (ซึ่งเป็นครู) ก็เคยซื้อหนังสือทำนองนี้มาให้ได้อ่าน

ค้นเจอคลิปเล่านิทานและพับกระดาษเรื่อง “เจ้าปุกปุย” ดูแล้วน่าสนใจมาก เราฟังและพับกระดาษตามยังรู้สึกสนุกไปด้วย คิดว่าไม่พ้นบ่ายวันนี้จะเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้จงได้ ตอนนี้เตรียมอุปกรณ์พวกกระดาษ-ปากกา-สีไม้ไว้แล้วเรียบร้อย (^-^) และนอกจากให้เด็กๆ พับกระดาษเป็นรูปเจ้าปุกปุยด้วยกัน เราจะลองให้พวกเขาใช้จินตนาการวาดบ้านให้เจ้าปุกปุยเพิ่มด้วย คิดแล้วน่าสนุกไม่น้อย =D

หมายเหตุ

ขอบคุณน้องต้นหลิวและเจ้าของคลิปสำหรับต้นแบบนิทานน่ารักๆ =)

Categories
Delicious

เล่าซา ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลา

นั่งแท็กซี่-ขนของจากลาดพร้าว ผ่านตลาดคลองเตยไปทำงานที่ชุมชนตลาดปีนัง ติดไฟแดงตรงห้าแยก ณ ระนอง
มองไปมองมาเห็นคนนั่งกินอะไรบางอย่างอยู่ริมหัวมุมถนนฝั่งซ้ายมือ สันนิษฐานว่าเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ คล้ายที่มีอยู่ทั่วไปตามหน้าเซเว่น ด้วยความอยากรู้ว่าเป็นอะไรกันแน่จึงพยายามมองหารถเข็น/ตู้ก๋วยเตี๋ยวก็ไม่เจอ บังเอิญเงยหน้าขึ้นนิดนึงถึงได้เห็นป้ายใหญ่ยักษ์!

(สมมุติว่าเราอยู่ในแท็กซี่สีชมพู แหงะหน้ามาเห็นป้ายร้าน วินาทีนั้นตกใจในความใหญ่และสงสัยว่าร้านก๋วยเตี๋ยวริมทางทำไมต้องลงทุนทำป้ายขนาดนี้)
เราปักใจในความสงสัย ประกอบกับมีเวลาว่างนิดหน่อยก่อนเริ่มงาน จึงตัดสินใจเดินข้ามสะพานลอยจากถนนฝั่งตึกล็อกซเล่ย์เพื่อลองก๋วยเตี๋ยวที่ว่า

มายืนหน้าร้านจึงถึงบางอ้อ เพราะเล่าซาไม่ได้เป็นร้านริมทางเล็กๆ อย่างที่เราเข้าใจ
เป็นร้านก๋วยเตี๋ยวขนาดประมาณ 2.5 คูหา แต่ว่าลูกค้ามักเยอะจนล้นจึงต้องใช้พื้นที่หน้าร้านตั้งโต๊ะเพิ่มด้วย
เนื่องจากสะพานลอยถูกจัดวางให้บังหน้าร้านพอดิบพอดีทำให้เรามองไม่เห็นคูหาที่มีตู้และหม้อก๋วยเตี๋ยวตั้งอยู่

ความประทับใจแรกที่มีต่อเล่าซาคือ เดินมาถึงหน้าร้านปุ๊บไม่ต้องยืนรอทำหน้าเอ๋อ มีคนจดออร์เดอร์สังเกตเห็นทันทีและเข้ามาประชิดตัวเพื่อจัดแจงที่นั่งและรอรับรายการอาหารเลย
ถ้าเราลังเลเค้าจะบอกรายการที่มีอยู่ (อาจ) ช่วยให้เราตัดสินใจง่ายขึ้นด้วย

และนี่คือเล็กน้ำยำไม่ถั่วของเรา (30 บาท)

รสชาติหลักของชามนี้คือเปรี้ยวนำ หวานตาม (ซึ่งไม่ใช่รถชาติที่เราปรารถนา)
จึงเติมน้ำปลาหนึ่งช้อน คนแล้วชิม อร่อย~ เป็นอันเสร็จพิธี
ลูกชิ้นปลาในชามมี 5 แบบ แบบกลมลวก, แบบกลมทอด, รักบี้สาหร่าย, แบน, ฮื่อก้วย (ลูกชิ้นปลาทอดแบบยาว) อร่อยทุกแบบ (ถ้านับเกี๊ยวปลาด้วยก็รวมเป็น 6 แบบ) หนึบหนับไม่เหม็นคาวสักนิด

บนโต๊ะมีเครื่องปรุงหลักและหนังปลากรอบ (ถุงละ 15 บาท) ไว้บริการ ไม่ได้ลองกินแต่คิดว่าน่าจะเข้ากับก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาอย่างมาก (ไหนๆ กินเนื้อปลาแล้วต้องกินหนังปลาตามไปด้วย ฮ่าๆ)
จากหน้าร้านหันหน้าเข้าหาถนนเยื้องไปทางขวา มีปอเปี๊ยะสดขาย สามารถสั่งเข้ามากินในร้านได้ (ไม่ได้ถามราคา)

ระหว่างซดน้ำซุป-สูดเส้นก๋วยเตี๋ยว-เคี้ยวลูกชิ้นปลา เล่าซามีลูกค้าเดินเข้าออกไม่ขาดสาย คนนั่งกินในร้านก็เยอะ ซื้อใส่ถุงกลับบ้านก็มี เห็นตั้งแต่คนขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างยันเจ้าของรถยนต์ส่วนตัว

ลูกชิ้นปลาในเล่าซาเป็นลูกชิ้นปลาทำเอง ของสดใหม่ทุกวัน
ถ้าจำไม่ผิดที่อ่านจากหน้าร้าน เขาเปิดขายมากว่า 30 ปีแล้ว
เสียดายที่อยู่ไกลจากบ้านเรา ไม่งั้นคงได้มากินบ่อยๆ (อย่างไรก็ตามจะหาโอกาสมาลองเมนูอื่นๆ ให้จงได้)

ข้อมูลร้านเล่าซาเพิ่มเติม นายเหลือง.คอม มีให้อ่านต่อ (ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้จ้ะ)

Categories
Delicious

หวานขมBitter Sweet BOYdPOD the short film

หมายเหตุ:
โพสต์นี้พิมพ์เก็บไว้ตั้งแต่ 2008/12/02
น่าจะเป็นวันหลังจากไปดูหนังเรื่องนี้มา (ด้วยบัตรฟรี)
คิดว่าตอนที่บันทึกเป็นฉบับร่าง คงตั้งใจเรียบเรียงอะไรเพิ่มเติมให้เป็นเรื่องเป็นราวกว่านี้
แต่จนแล้วจนรอดผ่านไปสองปีก็ยังไม่ได้ทำอย่างที่ตั้งใจแต่แรก (ช่างน่าเศร้ายิ่งนัก)
รู้ตัวอีกทีก็คิดจะลบทิ้ง เพราะคำที่ใช้มันเพี้ยนๆ แปลกๆ

ทันใดนั้นจิตใต้สำนึกขี้เสียดายของมากระซิบว่า ‘อย่าทิ้งเลย.. เสียดาย’
เป็นเหตุให้ตัดสินใจเผยแพร่โพสต์นี้
โดยท้ายที่สุดก็ไม่ได้พิมพ์อะไรเพิ่มเข้าไปเลยนอกจากแก้คำผิด คำขาดเกิน (เพราะนึกอะไรไม่ออกจริงๆ)
จึงขอเชิญทุกท่านอ่านบทความภาษาประหลาดๆ สมัยดิฉันยังวัยรุ่น ด้วยประการฉะนี้ เอย.

——————————————————————————————-

หวานขมBitter Sweet BOYdPOD the short film

โอย แค่พิมพ์ชื่อก็เหนื่อยละ
ไปดูมาแล้วค่ะ อิ่มมากๆ

แต่ละเรื่องเข้าใจได้ว่าแต่ละผู้กำกับฟังแต่ละเพลงของพี่บอยป๊อดแล้วเห็นอะไร
เหมือนว่าเนื้อหาทั้ง 13 ตอนจะไม่เกี่ยวกัน (แอบมีช่วงวันเวลา/วงจรชีวิตตัวละครเหลื่อมๆ ใกล้กันเหมือน4แพร่ง)
แต่มันร้อยเรียงกันให้ลงตัวได้อย่างน่าประหลาด
เป็น13เรื่องสั้นที่ต่อกันได้ เอิ่ม.. ได้ดี
(เอ๊ะ นับไปนับมาทำไมได้แค่ 12 ละเนี่ย -*-)

คนอื่นยังไงไม่รู้
แต่แนนแม่งดูแล้วซาบซึ้ง
มีตอนในดวงใจอยู่ 2-3 ตอน
และมีตอนเดียวมั้งที่รู้สึกว่าไม่ค่อยโอเค
ความรู้สึกภาพรวมหลังจากดูจบ ดี ถึงดีมาก

อาจเป็นเพราะชอบหนังที่ดูแล้วคิดตามได้ในแบบของเราว่ามันสื่ออะไร
ดูแล้วเออ ได้ทั้งอารมณ์จากภาพ อารมณ์จากเรื่อง แล้วนี้ยังมีแถมอารมณ์จากเพลงด้วย
(ไม่ใช่แบบอยากจะแกล้งคนดูอย่างเรื่องนั้นเรื่องพลอย)

ไม่จำเป็นต้องเคยฟังเพลงทุกเพลงในนั้นก็ได้ แต่ถ้าเคยฟังไปก่อนอาจจะอินมากกว่า (มั้ง)

ใครจะไม่ได้ไปดูในโรงหรือรอซื้อดีวีดี แนะนำว่าควรดูไล่ลำดับตั้งแต่เรื่องแรกจนสุดท้ายนะคะ
เพราะมีเรื่องลำดับเวลาความต่อเนื่องของตัวละครแต่ละตอนด้วย
ถ้าเลือกดูทีละเรื่องกระโดดข้ามไปมา อารมณ์อาจไม่ต่อเนื่องกัน
แล้วจะทำให้มองภาพรวมของหนังไม่ชัด
(แนนคิดว่านะ)

รอซื้อดีวีดีเก็บ ยิ้มน่ารัก

Categories
Delicious

This is true

หลงรักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ฟัง
เป็นอีกเพลงที่ทำให้เราต้องเงี่ยหูอย่างตั้งใจเพื่อจะจำข้อความสักสองสามท่อนไปกูเกิ้ลหาข้อมูล
ปรากฏว่าหล่อมาก ทั้งทำนอง เนื้อร้อง นักร้อง 🙂

ขอบคุณ Chill FM 106.5 เวลาบ่ายแก่ๆ

I won’t talk
I won’t breathe
I won’t move till you finally see
That you belong with me

You might think I don’t look
But deep inside
In the corner of my mind
I’m attached to you
I’m weak
It’s true
Coz i’m afraid to know the answer
Do you want me too?
Coz my heart keeps falling faster

I’ve waited all my life
To cross this line
To the only thing that’s true
So I will not hide
It’s time to try
Anything to be with you
All my life I’ve waited
This is true

You don’t know what you do
Every time you walk into the room
I’m afraid to move
I’m weak
It’s true
I’m just scared to know the ending
Do you see me too?
Do you even know you met me?

I’ve waited all my life to cross this line
To the only thing that’s true
So I will not hide
It’s time to try anything to be with you
All my life I’ve waited

This is true

I know when I go i’ll be on my way to you
The way that’s true

I’ve waited all my life to cross this line
To the only thing that’s true
So I will not hide
It’s time to try anything to be with you
All my life I’ve waited

This is true

Categories
Delicious

The House Bunny

The House Bunny poster The House Bunny poster

ยกให้เป็นหนังตลกเบาสมองแถมปรัชญาชีิวิตเล็กๆ ที่สนุกมาก
ขำอยู่นั่นแหละ นางเอกแบ๊ว น่ารัก และดูเหมือนว่าจะปล่อยความโก๊ะออกมาจากใจจริง
สาวๆ แก๊งสมาชิกหอพักก็แปลงโฉมออกมาแล้วสวยแปลกตาน่ามอง

แต่ก็มีบางท่อนที่ทำเวอร์ๆ (ตามประสาหนังเติมพลังชีิวิตให้ขนลุก)

สนุกด้วยเซ็กซี่ด้วย
ถ้าอยากเข้าใจมุกในหนังเยอะๆ ก็ดู Sound track นะ

ป.ล.
Anna Faris น่ารัก ^-^
Colin Hanks หล่อเรียบ >_<~

//
เอิ้ว ชอบเพลงประกอบหนังเรื่องนี้ เสริมอารมณ์หนังได้ดีทีเดียว
ตอนท้ายเรื่องที่มีเพลงช้า ไม่รู้ชื่ออะไร แต่เพราะมาก ชอบๆ

ไม่รู้จักแอนนา ฟาริสมาก่อน

เห็นตัวอย่างหนังครั้งแรก นึกว่าจะเป็นหนังพยายามขำที่ทำมาหลอกผู้ชายเฉยๆ
แต่เอาเข้าจริงไม่ใช่แฮะ (ถึงจะขายความเซ็กซี่สุดๆ ก็เุถอะ)

มีผู้ชาย (หรือผู้สาว ไม่แน่ใจ) นั่งเบาะข้างหลัง หัวเราะเีสียงดังมากมากมาก
ทำให้เรากล้าหัวเราะเสียงดังด้วย (นึกขอบคุณเค้านะ)

เออ.. แต่เราว่าเค้าให้บทบาทคุณพระเอกน้อยไปหน่อย