Author: inanza

แสงอาทิตย์ย่ำค่ำ

.

.

กับมิตรภาพบนโต๊ะอาหาร

.

.

สรรพสิ่งที่เราได้พบพาน

.

.

ผู้คนร่วมสร้างการเรียนรู้

.

.

ขอบคุณสำหรับบทเรียนที่มีค่าและช่วงเวลาที่ดี
(ไม่ค่อยมีรูปที่ถ่ายกับน้องๆ ขอโทษด้วย คนอื่นห้ามคิดเล็กคิดน้อยนะเว้ย)

.

.

เดือนสุดท้ายสำหรับอายุยี่สิบสาม

.

.

ความบ้าไม่เข้าใครออกใคร -*-

.

.

ไข่เจียวจานนี้อร่อย ฮี่ๆ

.

.

(จบตอน)

.

.

ป.ล.
บรรยากาศน้อยๆ เหล่านี้เอาออกมาจาก
ค่ายรู้เท่าทันชีวิตและสังคม รุ่น2
5-8 กันยายน 2551
จัดโดย คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร

กับคนที่เราเกลียด
เราจะบอกเค้าตรงๆ หรือเปล่าว่าเราเกลียดเขามากแค่ไหน เกลียดเขาเพราะอะไร

กับคนที่เรารัก
เราบอกเขาแบบไม่เขินอายไม่ม้วนต้วน บอกโดยไม่ต้องรอเหตุการณ์หรือสถานการณ์พิเศษได้หรือไม่
ว่าที่จริงแล้วเราทั้งรักทั้งห่วงเขามาก
แม้จะทะเลาะกันทุกวัน – เถียงกันบ่อยๆ – ไม่ลงรอยกันตอนทำงาน
(จะว่าไป แย้งกันขนาดนี้ เอาที่ไหนมารักวะ)

ความรู้สึกสุดโต่งแบบนี้
พูดตรงๆ

แนนพูดตรงๆ ไม่ค่อยเป็น
.
.
.
.
.

เมื่อคืนวานคุยกับพี่เดี่ยวเยอะ
(คืนวาน หมายความว่า คืนวันที่ 21 สินะ)

เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่สนทนาเรื่องความคิด ความรู้สึก ความเข้าใจ ความเชื่อ ได้แบบหมดเปลือกโดยไม่ต้องกลัวจะขัดแย้งหรือกลัวจะโง่

ทุกครั้งที่คุยแบบนี้ เหมือนทำความรู้จักกันและกันในมุมต่าง ที่หลบซ่อนอยู่ในตัว
ใช้คำว่า คุยจนรู้จักและเข้าใจ น่าจะเหมาะที่สุด

เรื่องที่คุยเมื่อวาน จนวันนี้แนนตกตะกอน

1.
สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นย่อมเป็นไป
แต่จะเป็นไปอย่างไร เราทุกคนต่างมีส่วนกำหนด
ดังนั้นช่วยกันปรับแต่งลากดึงให้มันเป็นไปในทางที่ดี-ที่ต้องการเุถิด
แล้วทุกอย่างที่เกิดขึ้น จะดีต่อเรา

2.
คำพูดที่ถูกเอ่ยตามอารมณ์
แม้จะสดใหม่ ตรงไปตรงมา
แต่ทว่าแหลมคมมากเป็นเท่าทวีคูณ
สติและการยับยั้งชั่งใจน่าจะช่วยได้
.

22.08.08
20.20 น.
บนรถทัวร์ 9909-6

.
###
.

ที่บันทึกไว้ทั้งหมด ผ่านมาแล้วเกือบครบ 2 สัปดาห์
ตอนนี้เหมือนแนนจะกลายเป็นคนที่ไม่เข้าใจอะไรเลย

กลับสู่จุดเริ่มต้นอันงี่เง่าอีกครั้ง
.

04.09.08
01.12 น.
เครื่อง server บ้านวายไอวาย