เมื่อวานเย็นไปซื้อของที่เซเว่น ประกอบด้วยน้ำแข็ง สปาย ชาเขียว และลูกชิ้น ก่อนจ่ายเงินฝากคุณพนักงานอุ่นลูกชิ้น จ่ายเงินเสร็จปุ๊บ เราและพี่สาวชื่อเป๊ะ (นามสมมติ) ก็เชิดของออกจากร้านไม่สนใจใคร ไม่สนใจลูกชิ้นสองไม้นั้นด้วย แถมตกดึกพี่เป๊ะ (นามสมมติ) ยังหาว่าเรามุบมิบลูกชิ้นเค้าไปอีกต่างหาก (ใครจะไปยอมรับล่ะ!) อดกินไปตามระเบียบ
ถัดจากโศกนาฏกรรมลูกชิ้นที่เซเว่น แวะทำธุระตามความสนใจนิดหน่อยแล้วไปปล่อยแก่กับเพื่อนพี่น้องที่ถนนมีชื่อ แห่งหนึ่ง เจอเครื่องดื่มยี่ห้อไม่คุ้นคอ ยังคิดอยู่ว่าเช้ามาจะมึนไหม แต่ก็ไม่สนใจอะไรมาก มีอะไรก็ใช้อย่างนั้น
แล้วสองเหตุการณ์ธรรมดาก็มาบรรจบกันในฝัน…
คุณพนักงานเซเว่นมาหาที่บ้าน บอกว่าเอาลูกชิ้นมาให้ พี่เป๊ะรับไว้ (ถ้าจำไม่ผิด)
ส่วนเรากำลังพะอืดพะอมเพราะอาหารเป็นพิษ พี่เป๊ะเลยเดินมาสอนตามประสาผู้แก่ประสบการณ์
“นี่ถ้าเป็นพี่นะไม่มีทางแฮงค์ เพราะเดี๋ยวนี้พี่จะชงบางๆ แล้วค่อยๆ จิบ พอกินกันจนถึงกลางทางก็ดื่มน้ำเปล่าตามเข้าไปเยอะๆ จะได้ปวดฉี่เข้าห้องน้ำบ่อยๆ แค่นี้ก็ไม่เมา ตื่นเช้ามาสบายบรื๋อ ไม่ต้องมาทนมึนหัวแบบนี้หรอกย่ะ”
ตื่น!
…
เมื่อก่อนเราเป็นคนหลับง่าย เพื่อนหลายคนบอกว่าเราหลับเหมือนตาย คือนอนนิ่งหลับลึกมาก ใครเสียงดังโหวกเหวกหรือเผลอเดินเหยียบก็ไม่ตื่น เพื่อนคนหนึ่งทำการทดลองปลุกเราโดยการยกแขนเราขึ้นจนสูงสุดแล้วปล่อยให้ตกลงมากระแทกพื้น
“ตุ้บ!”
เรายังคงหลับสนิท
ไม่รู้ด้วยเหตุนี้หรือเปล่าทำให้เราไม่ค่อยฝันและไม่เคยต้องตื่นมาเข้าห้องน้ำกลางดึก
เกือบปีที่ผ่านมาค้นพบความเปลี่ยนแปลงของร่างกาย
นอนไม่หลับบ่อยขึ้น หลายครั้งตื่นมากลางดึกเพื่อเข้าห้องน้ำและนอนหลับต่อไม่ได้จนเกือบเช้า
หลับเมื่อไหร่ฝันเมื่อนั้น
ในฝันของเราจะมีคนที่เราไม่สนิทแต่เคยเห็นหน้ากันอยู่บ้างปรากฎเข้ามาบ่อยๆ
หรือเป็นคนที่หายไปจากกันและกัน ไม่เจอกันนานแล้ว
บางทีก็มีตัวละครที่เป็นญาติมาเจอกับเพื่อนที่ทำงาน สนิทสนมกันในฝันทั้งที่ชีวิตจริงไม่เคยเจอกัน
ฝันถึงสถานการณ์แย่ๆ เรื่องงานที่เรากังวลมาทั้งวันจนกระทั่งนอน
มีฝันที่น่ากลัว ต้องหนีสุดชีวิต สะดุ้งตื่น-รู้ตัวว่าฝันร้าย พอเริ่มเคลิ้มหลับอีกรอบก็เริ่มฝันต่อจากเดิม ขณะเดียวกันเรารู้ตัวว่ากำลังจะฝันร้ายก็จะพยายามฝืนไม่ให้ตัวเองหลับต่อ แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวหลับไปด้วยความเพลียโดยไม่ฝันอะไรต่อเลย
และเคยฝันเกี่ยวกับความรักที่ส่วนใหญ่ประหลาดเสียจนไม่มีทางเกิดขึ้นได้
(เช่นเราเป็นแฟนกับผู้หญิง, เป็นแฟนกับผู้ชายที่เราไม่รู้จักไม่คุ้นเคยด้วย)
เคยคิดว่าแปลกที่ฝันมาทั้งคืน ตื่นมากลับจำอะไรไม่ค่อยได้ หรือถ้าจำได้ก็เลือนรางมาก
ฝันที่มีมูลเหตุ เช่นความกังวล ความเศร้า เราก็พอเข้าใจได้
แต่ฝันประหลาดมากมายไม่รู้เกิดขึ้นได้ยังไง
ถึงทั้งหมดนั้นเราจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่เราสัมผัสได้ว่าถ้าคืนไหนที่ฝันจัดหนัก เราจะตื่นมาพร้อมกับความเพลีย
ซึ่งไม่ส่งผลดีสักนิด
(เริ่มด้วยเรื่องขำๆ ไหงจบจริงจังงี้?)
2 replies on “ฝันเป็นตุเป็นตะ”
555 มาซะเป็นนามสมมติ…
อาการนอนไม่หลับ…มักเกิดกับคนที่
โต หรือเรียกว่า แก่มากขึ้น…
พี่ก็ไม่เข้าใจ…
แต่ก็เริ่มเป็น…
อาจจะเป็นเพราะ
เมื่อเราโตขึ้น..
เราจะมีเรื่องให้รับผิดชอบมากขึ้น
ทำให้เรามีเรื่องคิดมากขึ้น…
และจนทำให้มีเรื่องกังวลใจมากขึ้นเช่นกัน…
แต่พี่ยังไม่ค่อยเป็น..
ถ้าจะมีอาการนอนไม่หลับ..
จะเป็นคืนที่กังวล หรือคิดมาก หลายเรื่อง..
เหมือนจะแก้ง่าย..
แค่อย่าคิด
เพราะมันทำให้เราเพลียในตอนเช้า..
เราทำได้แค่..
พยายามไม่คิด จะได้สดชื่น…
หรือ…การเล่นกีฬาก็ช่วยให้เราเหนื่อยจนนอนหลับได้นะ..
เอาใจช่วยให้ฝันดีจ้า…
เมียจ๋า…
คิดถึงว่ะ…ไม่ได้อี๋อ๋อกันนาน…555
ตามหลักการ….
คนเราฝันทุกครั้งที่หลับลึกถึงระดับหนึ่ง
และโดยทั่วไปในหนึ่งคืนจะฝัน 5-6 ครั้ง
แต่บางคนจะจำไม่ได้เลย (ก็คือคนที่บอกว่าไม่ฝันน่ะ)
หรือจะจำได้เฉพาะฝันสุดท้ายก่อนตื่น
หรือจำหลายๆฝันมารวมกันอย่างละนิด (อันนี้เดาเอาเอง)
ความฝันแสดงให้เห็นสภาวะในใจที่น่าสนใจมาก
โดยที่หากสังเกตุุดีๆ คนฝันจะพอมองเห็นได้ ว่ามันมีความหมายอะไรกับเรา 😉
ในฝัน เมื่อเรารู้ตัวว่าฝัน ก็จะหยุดฝัน – คือตื่นนั่นเอง
(ตาม Inception เด๊ะ)
ถ้าฝันร้ายแล้วไม่อยากฝันต่อ ก็พยายามท่องไว้ว่า “เราฝันๆ”
ทำอะไรที่ทำให้รับรู้โลกแห่งความเป็นจริง (เช่น หยิกแก้มตัวเอง ลุกไปเข้าห้องน้ำ – คล้ายๆหา totem)
แยกที่ฝันกับจริงให้ได้ก่อนนอนต่อ…แล้วจะไม่ค่อยฝันต่อ
….ลืมตาตื่นครั้งแรก อย่าเพิ่งขยับตัว ลองนึกดูดีๆเมื่อคืนเราฝันหรือเปล่า?