พี่มะเดี่ยวบอกว่าจะโทรมาบอก
ปาล์มบอกว่าจะรีบกลับมา
พี่เก๋บอกว่าบ่ายๆ จะเข้ามา
.
.
ทุกคนบอกว่าจะมา…
แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
.
.
.
ใครก็ได้
ช่วยทำให้แนนรู้สึกว่ามีตัวตนหน่อย
.
.
ใครจะทำอะไีรยังไงก็ได้
ถ้าจะเปลี่ยนแปลงอะไรช่วยบอกกัน
ช่วยทำให้รู้หน่อยว่าจะเกิดอะไรขึ้น
อย่าหายไปเฉยๆ จะได้ไหม
.
.
.
ทำไมแนนต้องเป็นคนแบบนี้ด้วยนะ
อารมณ์ ความรู้สึก พลังที่จะทำงานในแต่ละวัน มันขึ้นอยู่กับคนอื่นจนเกือบหมด
ให้ตายเถอะ
สร้างมันด้วยตัวเองไม่ได้หรือไง
.
.
สุดท้ายคนที่เป็นปัญหา
คือเราเอง
3 replies on “ช่วย…”
ไม่มีพี่เป๊ะอีกแล้ว….ชิชิ…
ชิชิ…
ก็ตอนนั้นพี่เป๊ะไม่ได้มาอยู่ในวงจรชีวิตวุ่นวายของแนนเลยนิ
ไม่แน่ใจว่าปั่นเล่มอยู่
หรือไปเที่ยว
หรือไปค่าย
หรือไปดูหนัง
หรืออะไรซักอย่างแหละ
อ๋อ… นึกออกแล้ว
พี่เป๊ะอยู่รอบตัวแนน
และเป็นคนที่ได้รับผลกระทบไง
(นึกออกป่ะ ตอนที่เข้ามาในบ้านแล้วอยากรีบออกไปข้างนอก เพราะขี้เกียจนอยไปกับแนนด้วยน่ะ)
แต่ว่า แต่ว่า
คนที่มีชื่อนี่คือคนที่ทำให้แนนรู้สึกม่ะดีหนี่หว่า
.
.
.
ไม่มีดีกว่านะพี่เป๊ะ แหะ แหะ
.
.
.
ขออภัยอย่างใหญ่หลวงเด้อ