สี่แยก

ไฟแดง

40
39
38

เด็กชายหน้าตามอมแมม อายุราว 7-8 ปี เดินจากเกาะกลางฝ่าเข้าไปในหมู่รถยนต์ที่จอดนิ่งกลางถนน
มือถือของอย่างหนึ่งที่เด็กส่วนใหญ่ในวัยเดียวกันไม่คุ้นเคย

32
31

เขากวาดสายตาไปรอบๆ อย่างรวดเร็วหนึ่งครั้ง ก่อนจะหยุดอยู่ที่รถยนต์ส่วนบุคคลคันหนึ่ง
“ผู้หญิงขับ”
เขาตัดสินใจเดินเข้าไปหารถคันนั้นด้วยท่าทีมาดมั่นขัดกับแววตา

28
27
26

หัวของเด็กชายเกือบโขกกับกระจกมองข้าง
เขาเขย่งสุดปลายเท้า ยืดมือข้างที่ถือด้ามพลาสติกไปสุดแขน
ฟองน้ำสีสกปรกสัมผัสกระจกหน้ารถส่งเสียงอี๊ดๆ เบาๆ สองสามครั้ง เขาลดแขนลงและกลับมายืนเต็มเท้าพลางมองเข้าไปในรถ

19
18

หญิงสาวหน้าพวงมาลัยนั่งนิ่ง มองตรง ไม่สบตา
เด็กชายยืนท่าเดิม สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าหญิงสาว

10
9
8

ในความเงียบ หญิงสาวใช้มื้อซ้ายควานหาอะไรบางอย่าง
เธอลดกระจกลง ยื่นมือส่งเหรียญกลมให้เด็กชายสองเหรียญ

5
4

เด็กชายรับเงินแล้วค้อมตัวขอบคุณ
หย่อนเหรียญใส่กระเป๋ากางเกงแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งกลับไปที่เกาะกลางถนน

3
2

“ไฟเขียวเสียที”
หญิงสาวเหยียบคันเร่ง พลางเอื้อมมือเปิดสวิตซ์ฉีดน้ำและที่ปัดน้ำฝน