อังคาร 22 เมษา
เช้า:
ตื่นแปดโมงครึ่ง
คำแรกที่พูดคือ “น้ำฝรั่ง” (เพราะสิ่งที่กินได้สำหรับเช้านี้ คือน้ำผลไม้หรือกาแฟดำ)
สรุปว่า จิบน้ำฝรั่งตั้งแต่ 9 โมง (กินได้แค่แก้วเดียว)
อร่อยมาก~
ท้องร้องวุ่นวายตั้งแต่ 10 โมง
กลางวัน:
ไข่ต้มสองฟอง วันนี้กินหมดภายใน 10 นาที
กรอกน้ำเปล่าใส่ท้องสามแก้ว
อิ่มน้ำ~
เย็น:
ตามโปรแกรมต้องกินโยเกิร์ต 1 ถ้วย
แต่กินไป 2 คำ รู้สึกเหม็นนม ทนไม่ได้
เลิกกิน 
เปลี่ยนเป็นแอปเปิ้ลเขียว 2 ลูก
กินน้ำตามเยอะๆ
ตอนดึกๆ หิว
จิบน้ำเป็นอาหารว่าง 
บันทึก 7 วันของเอ็นจีโออ้วนชีวิตซิตคอมที่พยายามลดน้ำหนักตัวเอง
โดยใช้โปรแกรมลดหุ่นสำเร็จรูป ซึ่งจำที่มาที่ไปไม่ได้ (จดไว้ตั้งแต่สมัยเรียนศิลปากร)
ในโปรแกรมนี้จะกำหนดมาเสร็จสรรพว่า มื้อไหนต้องกินอะไร ปริมาณเท่าไหร่
เราจะกินแบบบิดเบือน-เทียบสัดส่วนที่คล้ายกันบ้างก็ได้ แต่ถ้าให้ดีต้องทำตามเป๊ะๆ
เฮ่อ…
แนนอ้วน (ใครก็รู้)
ตั้งแต่เรียนจบ น้ำหนักขึ้น 10 กิโลกว่า (จาก 55 เป็น 68 -*-)
เครียดบ้างไม่เครียดบ้างไปตามเรื่อง
พอดีกับพี่ที่ออฟฟิศ (พี่เป๊ะ พี่อุ๊) น้ำหนักขึ้นเหมือนกัน
รู้สึกว่าอ้วนจนทนไม่ไหว เลยรวมพลังกันลดน้ำหนัก
โดยใช้สูตร 7 วัน พร้อมกัน 3 คน
(ได้สูตรมาจากไหนจำไม่ได้ มีคนบอกว่าเป็นสูตรพระเทพฯ 
)
เริ่มบันทึกละนะ
จันทร์ 21 เมษา
เช้า:
ไม่ได้กิน (ตามหลักต้องกินกาแฟดำหรือน้ำผลไม้)
กลางวัน:
ไข่ต้มสองฟอง ใส่แม็กกี้โคตรเยอะ
บ่าย:
กินน้ำเป็นระยะๆ รู้สึกหิวก็จิบน้ำเป็นอาหารว่าง
เย็น:
เพิ่งนึกได้ว่าควรชั่งน้ำหนักไว้ ชั่งได้ 66 กิโลกรัมถ้วน
กินสลัดแบบเอาเป็นเอาตาย 2 ชาม
(ใส่น้ำสลัดน้อยๆ/กินน้ำสลัดซีอิ๊วญี่ปุ่นแบบมีงาขาว)
อิ่มแบบวิ้งๆ โล่งๆ
ดึก:
ประชุม 2 ทุ่มถึง 5 ทุ่ม เลิกประชุมกลางคันเพราะทีมงานโอดโอย
(พลังงานหมด -*-)
หิว มือสั่น ตาลาย
ตัดสินใจกินผักที่เหลือจากสลัดเมื่อเย็น
กินฝรั่งสดไป 1 ลูก
T-T
หลับไปพร้อมความเพลียและเสียใจที่ห้ามตัวเองไม่ได้
เคยไหมที่คิดถึงเรื่องในอดีตจนเก็บไปฝัน
เคยไหมที่ความฝันแสนหวาน กลายเป็นความทรงจำที่ทำให้เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกถึง
…ทั้งที่มันไม่เคยเกิดขึ้นจริงๆ
ความฝันกับความทรงจำ เราว่าสองอย่างนี้มีส่วนคล้ายกัน
ความฝัน
ถ้าเราฝันดี ฝันมีความสุข
ในความฝันจะมีเหตุการณ์ที่เป็นเหมือนจินตนาการ
เป็นเหตุการณ์ที่เราอยากให้เกิดขึ้น
มีคนที่เราอยากเจออยู่ในฝัน
มีเรื่องราวของเรากับใครก็ตามที่อยากเจอในนั้น
พอลืมตาตื่น
ถ้าเราโชคดีซ้ำสอง เราก็จะจำเหตุการณ์ในฝันได้
เก็บมานั่งนึกถึงมัน คิดถึงมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า
คล้ายจะมีความสุข แต่ก็รู้ว่านั่นไม่ใช่ความจริง
ความทรงจำ
ที่จริงความทรงจำมีเยอะแยะทั้งดีและแย่
แต่ส่วนใหญ่ความทรงจำที่เราพูดถึงกัน คือเรื่องดี
ถ้าความทรงจำคือเรื่องราวดีๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับเราในอดีต
เมื่อใดที่อารมณ์และสถานการณ์พาไปให้เราหวนระลึกถึง
เมื่อนั้นเราก็จะรู้สึกเป็นสุขกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้น
แต่พอรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็เห็นชัดแจ้งว่ามันเป็นแค่ “อดีต”
ถึงแม้ว่าเรื่องดีเรื่องนั้นจะเคยเกิดขึ้นแล้ว
แต่มันจะไม่มีวันเกิดขึ้นอีกครั้ง
นั่้นหมายความว่า เรากำลังนึกถึงสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง ณ ปัจจุบัน
ความฝันกับความทรงจำ
ที่บอกว่าสองอย่างนี้มีส่วนคล้ายกัน
มันคือ “ความไม่มีอยู่จริง”
ทั้งสองอย่างไม่มีอยู่ในช่วงเวลาที่เรากำลังนึกถึง
แต่ทำให้เรามีความสุขได้ในระยะสั้นๆ
คล้ายยาหยุดถ่าย ที่อาจทำให้เกิดผลร้ายในภายหลัง
นี่เรากำลังพูดถึงความเจ็บปวดอยู่หรือเปล่านะ…
ความฝันกับความทรงจำ
ถ้าทั้งสองอย่างนี้ทำให้เราตกอยู่ในภวังค์
ขอให้มีความสุขกับภวังค์นั้น
ดื่มด่ำซึมซับทุกความรู้สึกดีไว้ให้มากที่สุด
จากนั้น
ก็ขอให้พร้อมที่จะเผชิญโลกความจริง
ที่ไม่มี ทั้งเรื่องราวในฝัน และเหตุการณ์ในอดีต
###
This entry mention to:
my dream, last two nights dream. It has someone i’m looking for and thinking of.
my memory, with a man who never be here, beside me.
โลกของเธอ เขาว่ามันกลม
โลกของฉัน มันก็กลมไม่ต่างกัน
โลกของเธอ หมุนรอบตัวเองอยู่ทุกวัน
โลกของฉัน ก็ทำอย่างนั้นอยู่ทุกคืน
โลกของเธอ มีสองเวลาในหนึ่งวัน
โลกของฉัน ก็แบบเดียวกันไม่เป็นอื่น
โลกของเธอ คือหนึ่งกลางวันกับหนึ่งกลางคืน
โลกของฉัน ก็ยืนพื้นด้วยวันและคืนเช่นกัน
โลกของเธอ ห่างดวงอาทิตย์อีกตั้งไกล
โลกของฉัน หากอยากจะไปก็คงแค่ฝัน
โลกของเธอ ยังมองเห็นความเป็นไปของดวงจันทร์
โลกของฉัน ก็เคยได้ยินเรื่องเล่าจากที่นั่นเป็นบางที
โลกของเธอ มีเรื่องให้ทำมากมาย
โลกของฉัน ก็คล้ายๆ จะต้องทำในแบบนี้
โลกของเธอ สิ่งที่ตามหายังคงต้ัองมี
โลกของฉันในวันนี้ ก็ยังคงเดินทางต่อไป
เหมือนโลกของเรา ไม่มีอะไรที่แตกต่างกัน
ทุกเรื่องราวในโลกนั้น เป็นเช่นเดียวกันมาตั้งแต่ไหน
เรื่องเดียวที่อาจไม่เหมือนกัน…
คือโลกของฉันมีเธออยู่ที่นั่นมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
เรื่องเดียวที่อาจจะต่างไป
แค่ไม่รู้ว่าจะมีฉันอยู่บ้างไหม… ในโลกของเธอ
—
กลอนอะไรไม่รู้ แต่งโดยใครไม่รู้
ได้รับฟอร์เวิร์ดมาจากใคร ตั้งแต่เมื่อไหร่จำไม่ได้
ย้ายบ้านเสร็จ รื้อของออกมา เจอบันทึกเล่มเก่าที่จดไว้
อ่านแล้วยังซาบซึ้ง
เพราะความจริง ทุกสิ่งในกลอนก็ยังเกิดขึ้นกับแนนเหมือนเดิม
เพราะฉะนั้น
เอามาแปะไว้ซะเลย
จะได้อ่านบ่อยๆ
จะได้ช้ำใจบ่อยๆ
555+
เต้ วิทย์สรัช สุขวัฒนศิริ
School of Lucks
[รอประมาณเกือบ 2 นาที จะมีเพลงให้ฟัง]
[kml_flashembed movie=”http://media.imeem.com/m/hY62cGmfwc” width=”315″ height=”80″ wmode=”transparent” /]
ภาพของฉันและเธอ
ทุกสิ่งที่เธอให้ฉัน
ที่ๆ เรา นั้นเดินไปด้วยกัน
ปล่อยให้เป็นอดีต
ใส่กล่องวางทิ้งไว้
ทำเป็นลืมมันไป
แต่ทำไมไม่ดีขึ้นเลย
เพราะแค่เพียงหลับตา
ก็เห็นภาพเธออยู่อย่างนั้น
ยังไม่มีสักคืนที่ฉันจะลืม ว่ายังคงรักใคร
หากฉันใช่สมองจดจำเรื่องราว
ก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้ หัวใจ เก็บความทรงจำเรื่องของเรา
ต่อให้พยายามสักเท่าไร
แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆ กายไป
อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที
จะทำไงให้ตื่น
จากคืนที่ฉันฝันว่า ยังมีเธอ
ทั้งที่ความจริง ไม่มี
เพราะแค่เพียงหลับตา
ก็เห็นภาพเธออยู่อย่างนั้น
ยังไม่มีสักคืนที่ฉันจะลืม ว่ายังคงรักใคร
หากฉันใช่สมองจดจำเรื่องราว
ก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้ หัวใจ เก็บความทรงจำเรื่องของเรา
ต่อให้พยายามสักเท่าไร
แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆ กายไป
อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที
หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราว
ก็ยังพอจะลืมเธอได้
แต่ฉันใช้ หัวใจ เก็บความทรงจำเรื่องของเรา
ต่อให้พยายามสักเท่าไร
แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆ กายไป
อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที
จะทำอย่างไรถึงจะลืมเธอได้เสียที…
—
บ้าฟังมาเกือบเดือน
เป็นพันๆ รอบแล้วมั้ง
ตอนนี้ความเร็วเน็ตไม่อำนวย
ไว้มาแปะไฟล์เพลง+เหตุผลที่หลัง -*-
—
เหตุผลมาละ
เพลงความทรงจำนี่ ฟังครั้งแรกไม่ชอบ
อะไร สมอง หัวใจ น้ำเน่า เสร่อ เสี่ยวด้วย
แต่เกิดเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงความคิด
เมื่อดูละครเรื่องนึง …นางสาวผ้าขี้ริ้ว
(จบไปแล้ว ตอนจบไม่ประทับใจเอาซะเลย อุตส่าห์ติดตาม)
คือ ด้วยความที่เอาเพลงมาเปิดประกอบเนื้อเรื่องในละคร
ฟังแล้วก็มักจะอินง่ายกว่าเปิดเพลงเปล่าๆ
แนนก็ตกเป็นเหยื่อของกรณีนี้จนได้
ได้ยินเพลงนี้ในละครปุ๊บ
รีบหามาฟังทันที
–อ่ะ ได้เพลงมาฟังละ
แนนเป็นพวกบ้าเรื่องเก่า
บ้าเหตุการณ์ประทับใจ
เรื่องดีๆ ในอดีตที่ตอนนี้มันไม่มีอยู่และจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว… ก็เก็บเอามาคิดได้เรื่อยๆ
เพราะฉะนั้น เพลงนี้ทำให้แนนเอาอดีตมาโยงได้เป็นฉากๆ
ไม่ได้เอาเรื่องเดียวที่เกี่ยวกับคนๆ เดียวมาโยงนะ
หลายเรื่อง หลายคน (ต๊าย~ ร้ายนะยะหล่อน) โยงกันเข้าไป
ตั้งแต่ก่อนไปเที่ยวกระบี่ (กลางเดือนมีนา)
ระหว่างเที่ยวกระบี่ (26 – 31 มีนา)
จนวันนี้ (13 เมษา)
ก็ยังเปิดกรอกหูวันละไม่ต่ำกว่า 10 รอบ
อยากรู้มั้ยว่าเอาใครมาซ้อนทับกับเนื้อเพลงบ้าง
หึหึ
ไม่บอก~
…ถึงจะไร้สาระ
แต่เพลงนี้ก็ใช้คำร้ายกาจนะ
แทงเข้าไปในใจนี่ถึงกับดึงไม่ออกในครั้งเดียว
“ภาพของฉันและเธอ ทุกสิ่งที่เธอให้ฉัน
ที่ๆ เรา นั้นเดินไปด้วยกัน”
…ช่วงเวลาแห่งความทรงจำของเรา ที่ๆ เคยมีเราสองคน
“ปล่อยให้เป็นอดีต ใส่กล่องวางทิ้งไว้
ทำเป็นลืมมันไป แต่ทำไมไม่ดีขึ้นเลย”
…ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่นึกถึง แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
“หากฉันใช้สมองจดจำเรื่องราว ก็ยังพอจะลืมเธอได้”
“แต่ฉันใช้หัวใจ เก็บความทรงจำเรื่องของเรา”
…ก็ทุกอย่างมันอยู่ในใจ
“ต่อให้พยายามสักเท่าไร ก็คงทำได้เพียงแค่ทิ้งเรื่องราวรอบๆกายไป”
…ไม่ใช่ไม่พยายามนะ ลองทำหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เป็นผลซักครั้ง
“อยากจะทิ้งเธอไปให้ไกล
แต่ความรักกลับยิ่งฝังลึกในใจขึ้นทุกที”
…นั่นแหละ ทุกอย่างมันยังฝังอยู่ในหัวใจ อยู่ในความทรงจำ
(แปลไทยเป็นไทยทำม้าย~)
ฮึ่ย! ต้องมีคนเคยเป็นแบบนี้บ้างหละน่า…
-*-
บ้าบอๆ
น้ำเน่า เลิกๆ ปิดเพลงได้แล้ว!